Mijn fotografie beweegt zich tussen het kinderlijk paradijs en de eindigheid der dingen; van vrolijk buitenspelen, tot in de diepe krochten van mijn bestaan. Soms loop ik een eind de ene kant op, soms de andere kant. Het geeft me een groot gevoel van vrijheid, van ‘ik’, van ontsnapping aan het alledaagse.

Ik loop letterlijk op straat en laat me vaak leiden door toevalligheden. Op zoek naar poëzie, gestolen momenten, kleur en contrast met menselijke contouren, naar de ongrijpbaarheid van het leven.

Mijn beelden verwijzen naar gevoelens, vaak meer suggestie dan iets anders. Ik ben geen journalist, eerder een dromer. ‘Dreamlike state of mind’ vat het voor mij samen. Woorden komen vaak pas achteraf. Thema’s als grootstedelijk leven, kleur in de stad, romantiek, stadse schoonheid, maar ook angst, hunkering en anonimiteit.

Veel van mijn werk is onscherp. Ik wil mensen meenemen in een gevoel en dan zijn scherpe details meestal niet nodig. Sterker, ze leiden misschien wel af.

Esthetiek vind ik belangrijk; ik wil verleiden tot kijken, ook bij thema’s die niet persé vrolijk zijn. Ik wil verrijken en verrassen, niet shockeren.

Mijn foto’s geven vaak maar een beetje houvast zonder in detail te treden; noch abstract, noch concreet verhalend, maar een beetje figuratief verpakt in aangenaam beeld.... ‘to please the eye and meet the soul’.

De serie die nu hiernaast getoond wordt is te zien op de expo "Nieuwe Impuls"